در نیمه دوم دهه شصت که دانشگاه ها رونق بیشتری پیداکرده بودند، کمبود استاد در کشور مشهود بود. به همین دلیل، برخی اساتید جهت تدریس، با هواپیما و سایر وسایل ارتباطی به برخی استان ها سفر می کردند. در چنین مقطعی از زمان واژه استاد پروازی در کشور باب شد. البته اساتید پروازی در آن مقطع راهگشا و بن بست شکن بودند.
جناب آقای فرخی
هیئت وزیران در جلسه مورخ 20/6/1384 بنا به پیشنهاد وزارت کشور و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، آیین نامه لزوم اقامت مدیران
در محل مأموریت خود را به شرح زیر تصویب نمود:
“آیین نامه لزوم اقامت مدیران در محل مأموریت خود”
ماده 1 ـ کلیه دستگاههای مشمول ماده (160) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب 1383 ـ موظفند در انتخاب و انتصاب رؤسا و مدیران واحدهای اجرایی در سطوح استان، شهر و شهرستان، با در نظر گرفتن“ضوابط انتخاب، انتصاب و تغییر مدیران موضوع مصوبه شماره 1426/1901 تاریخ 11/1/1382 شورای عالی اداری از افراد واجد شرایط ساکن در محل خدمت استفاده نمایند.
قانون کلیه مدیران دستگاه های مشمول ماده 160 را ملزم به سکونت در محل خدمت خود کرده است .
جناب آقای فرخی
جنابعالی در تبلیغات زمان انتخابات نمایندگی مجلس بومی گزینی روسای ادارات را یکی از برنامه های مهم خود عنوان داشتید
براستی کدام یک از روسای ادارات در شهرستان سکونت دارند؟
در حال حاظر هیچ یک از اعضای اصلی ستاد بحران اعم از معاونین عمرانی و سیاسی فرماندار ، بخشداران مرکزی و دیلمان ، روسای ادارات آب ، برق ، گاز ، راه ، مخابرات ، هلال احمر و … خود و خانواده هایشان در محل خدمت خود سکونت ندارند.
اگر در سطح شهرستان حوادث غیرمترقبه ای همچون زلزله ، آتش سوزی ، برف، سیل و … بوجود بیاید تا زمان استقرار رئیس اداره در محل شهرستان چقدر زمان طول می کشد؟
جناب آقای فرخی
وقتی مدیر و کارمندی در حوزه خدمت خود ساکن میشود تعلق خاطری به آن منطقه پیدا می‌کند و به نحوی خانواده او در میان مردم از امکاناتی بهره می‌برد که مردم آن منطقه بهره‌مند می‌شوند، با حضور دائمی ، بیشتر در بین مردم قرار دارد، از ظرفیت و مشارکت آنها بهره می‌گیرد و زمان بیشتری برای انجام وظایف دارد.
اما وقتی اکثر مسئولان اجرایی و مدیران این شهر در این بخش سکونت ندارند، چطور این محرومیت را احساس خواهند کرد و در انگیزه خدمت به این مردم برخواهند آمد؟
جناب آقای فرخی
با حضور مدیران در شهرستان‌ها جلسات، بازدیدها، سرکشی‌ها و حضور در بین مردم در شیفت عصر انجام شود که انجام این‌گونه خدمت‌رسانی با مدیران و کارمندان غیرساکن به راحتی میسر نیست.
به طور متوسط هر مدیر یا کارمند پروازی در هفته 12 ساعت صرف رفت و آمد می‌کند که خستگی تردد و هزینه‌های اقتصادی آن مقرون به صرفه نیست و این زمان می‌تواند بازده‌ی کاری را افزایش داده، درجه اعتماد مردم و مشارکت آنان را بالا ببرد، بنابراین سیاست دولت، استاندار و فرماندار بر سکونت مدیران و کارمندان به اتفاق خانواده است.
جناب آقای فرخی
پایگاه خبری و تحلیلی سیاهکل نیوز در چند ماه قبل به مبحث استفاده شخصی از ماشین های دولتی میلیاردی اشاره کرد اما متاسفانه برای پیگیری آن کاری انجام نشد و کماکان ماشین های دولتی که اکثرا هم خودرهای دستگاه های ستاد بحران میباشند صرف رفت و آمد مدیران آن دستگاه ها میشود.
جناب آقای فرخی
کدام یک از مسئولان مرتبط در این شهرستان سکونت دارند تا مشکل عدم کیفیت نان را لمس کنند ؟ مشکلات مربوط به کمبود ارزاق اصلی را بررسی نمایند ؟ و یا با مشکلات مربوط به دانش آموزان خود مطلع شوند؟
همه اینها و خیلی از موارد دیگر تنها زمانی اتفاق می افتد که مدیر و خانواده ایشان در محل خدمت خود سکونت داشته باشد.
و در پایان جناب آقای فرخی
و این سوال برای همه مردم سیاهکل پیش می آید که چرا باید یک مدیر ریاستش در منطقه‌ای باشد که آنجا را شایسته اقامت خانواده‌اش نمی‌داند؟
